De woordenstroom van angst

Ik heb eerder geschreven over de kracht van het gesproken woord. Ik wil het hebben over de woorden die sommigen van ons gebruiken die beperkend zijn en ons in de angstige denkwijze houden.

We hebben allemaal wel eens te maken gehad met vernedering. We hebben een opmerking of mening geuit en kregen te horen dat het verkeerd was. We werden dom genoemd, geplaagd over hoe we het bij het verkeerde eind hadden. Velen van ons komen dit tegen op de speelplaats op school toen we jonger waren. Dat overkomt bijna iedereen. Sommigen van ons gingen naar huis voor wat troost of steun, maar kregen nog meer kritiek te verduren. Door jaren van schaamte en een gevoel van lage eigenwaarde, begin je je schuldig te voelen over wie je bent. Het gevoel alsof je je familie en jezelf in de steek hebt gelaten. Je voelt je waardeloos, en hoewel het niet waar is, zullen mensen je gaan behandelen alsof je waardeloos bent. Ze zullen woorden tegen je gaan gebruiken als 'dat is goed genoeg' of 'ik weet niet of je dat aankunt'. Na een tijdje zeg je die woorden tegen jezelf, en het zorgt ervoor dat je tekort komt aan je potentieel. Jarenlang heb ik mezelf ervan weerhouden loonsverhogingen te krijgen, meer verantwoordelijkheden op me te nemen, gezonde relaties te onderhouden en een positieve kijk op het leven te hebben. Ik had het gevoel dat ik die dingen niet verdiende, en het veroorzaakte op zijn beurt veel onrust in mij. Ik had zelfbeperkend gedrag en een zelfbeperkende woordenschat ontwikkeld.