Vandaag schrijf ik blindelings
via Dagelijkse prompt: blindelings
Blindelings
Op sommige dagen komt mijn geest niet tot rust. Ik heb een miljoen gedachten die ronddraaien en ik weet niet hoe ik ze moet oplossen. Dat is wanneer ik blindelings schrijf. Ik schrijf omdat het uit mijn hoofd halen en opschrijven helpt me de rommel te verminderen. Ik weet op sommige dagen niet eens wat er mis is. Ik weet gewoon dat ik me niet kan concentreren. Zoals gisteravond bijvoorbeeld. Ik lag meer dan een uur in bed en kon niet in slaap vallen. Ik lag wakker en beklemtoonde dingen waarvan ik niet eens wist dat ik me er druk over kon maken. Ik had het gevoel dat ik voor het slapengaan een pot koffie dronk en ik drink zelfs geen cafeïne, dus ik weet dat dat niet het probleem was. Misschien heb ik te veel verjaardagstaart gegeten op het feest van mijn dochter, ik weet het niet. Ik maak me zorgen of ze plezier heeft gehad en of haar vrienden plezier hebben. Voelde een van de kinderen zich buitengesloten? Bedankte ze iedereen voor hun komst? Het feest was anderhalf uur chaos waar ik een maand lang over gestrest was. Ik ben bang dat iedereen op het laatste moment zal moeten afzeggen en dat mijn dochter op een verjaardagsfeestje zal belanden en dat er niemand zal zijn. Dat is echt gebeurd met iemand die ik ken en elke keer als ik erover nadenk, krimp ik ineen. Ik denk niet dat ik het aankan om mijn kind door dat soort pijn heen te zien gaan. Als ik het opschrijf, lijkt het allemaal zo belachelijk. Er zijn VEEL ergere dingen die kunnen gebeuren in iemands leven. Toch vind ik manieren om mezelf er in de vergetelheid over te piekeren.
Nu maken we ons klaar om op huwelijksreis te gaan. Ik heb mezelf ook te veel geboekt voor de komende twee weken, dus ik heb letterlijk geen extra minuten per dag. Ik moet me klaarmaken voor de vakantie en er ook voor zorgen dat alles is ingesteld, zodat mijn dochter heeft wat ze nodig heeft als ik weg ben. Dit is het langste dat ik ooit bij haar vandaan ben geweest, en de gedachte daaraan op zichzelf stuurt me in een ander patroon van zorgen. Zal ik haar teveel missen? Zal ze in orde zijn terwijl ik weg ben? En waarom heb ik in vredesnaam ermee ingestemd om op vrijdag voor Pasen naar de Mom Prom Fundraiser te gaan? Het is DEZE vrijdag en ik heb niet eens een jurk. Ik heb mijn lunchuren al vol geboekt, dus daar is geen tijd. Misschien kan ik het woensdag na het werk doen. Maar wat als ik geen jurk vind? Dan heb ik nog een dag. Ik dacht dat dit weekend het weekend van mijn dochter was met haar vader, maar omdat het mijn paasvakantie is, is het mijn weekend. Dan ga ik en boek het moederfeest en een haarafspraak in mijn weekend met mijn kind, wat me nog meer bij haar wegneemt.
Had ik al gezegd dat ik een expert ben in piekeren? Ik kan situaties in mijn hoofd creëren die nog niet eens zijn voorgekomen en daar uren over nadenken. Dus ik heb ze op papier gezet en het helpt me te beseffen dat het erger kan zijn. Veel erger. Maar dan is er de geldkwestie.
Ik probeer mijn geld niet lichtzinnig uit te geven. Ik spaar zoveel als ik kan, maar er zijn weken dat het lijkt alsof elke mogelijke uitgave die zou kunnen opkomen dat doet. Ik zie mijn slechte spaarrekening wegzakken en begin me zorgen te maken. En ik hoef me geen zorgen te maken over geld. Ik hoef me hier geen zorgen over te maken. De Law of Attraction zegt me dat als ik me ergens zorgen over maak, ik me alleen maar zorgen zal maken. Ik moet gewoon bezuinigen en mezelf weer op het goede spoor krijgen.
Ze zeggen dat piekeren is als een schommelstoel. Het geeft je iets te doen, maar het brengt je nergens. Het is zo waar. Ik heb gisteravond de hele ochtend in een vlaag en een flinke portie doorgebracht en ik ben precies waar ik zou zijn geweest als ik gewoon in het moment had geleefd en het Universum had vertrouwd. Maar ik kan het nu niet meer terugnemen. Ik kan alleen maar vooruit gaan en mijn best doen om gefocust en vertrouwen te blijven. En misschien helpt het ook om dit op te schrijven en het allemaal uit mijn hoofd te krijgen :)
