Een nogal spraakzame introductie

Ik kreeg een geweldige kans om mijn mening met jullie te delen op deze blog onder deze geweldige mensen en ik ben echt vereerd. Ik hoop dat je evenveel plezier beleeft aan mijn posts als ik ze voor je schrijf. Ik hoop dat ik na verloop van tijd je helper, je genezer maar vooral je vriend zal worden.

Dit is het eerste bericht dat ik op mijn blog heb gepost en aangezien ik hier nieuw ben, wil ik deze introductie met jullie allemaal delen.

Omdat ik hier een nieuweling ben, heb ik een beetje nagedacht over hoe ik hier mijn eerste indruk moet maken. We weten allemaal dat eerste indrukken zo belangrijk zijn en dat ze nog lang in ons hoofd blijven zitten. Maar ik bedacht niets. Niets dan een storm van ideeën, gedachten en woorden samengeperst. En daar ga je, dat is mijn draaikolk van hersenen en die draaikolk draait constant rond en sleept elke seconde meer gedachten mee. Dat is een voordeel van angst, je denkt constant na en rekent alles uit. Daarom troost ik mijn ietwat beschadigde geestelijke gezondheid met een eigen idee. De meest creatieve mensen hebben angst ... dus als jij een van hen bent, dan wel gefeliciteerd, want volgens mijn theorie ben je een van de meest creatieve mensen.

Sinds ik dat onderwerp heb aangeraakt, wil ik je een kleine blik werpen in mijn notitieboekje met ideeën en onderwerpen die klaar zijn voor deze blog (terwijl ik dit typ, ziet dat stralende notitieboekje er zo wonderbaarlijk leeg op mijn bureau uit) maar geen zorgen, mijn hoofd is er klaar voor maar mijn hand was gewoon te lui om het op papier te schrijven.

Een terugkerend onderwerp zal hoogstwaarschijnlijk geestelijke gezondheid zijn, ik heb nogal wat meegemaakt en toen ik hulp nodig had, deden de professionals die er waren om te helpen niets anders dan op die stoel te gaan zitten en vragen te stellen zoals: „Gaat het? ',' Waarom voel je je zo? ',' Wees niet zo hard voor jezelf, lieverd. ' En ze zouden die geweldige heilzame sessie beëindigen met een goede oude man: 'Het komt allemaal goed.'

Conclusie

Na al die therapie was het dat ik gewoon een andere naam op hun computer was, een andere kont op hun stoel, nog een nul op hun salaris. Ik zeg niet dat alle therapeuten zo zijn, maar de mijne wel. Ze deden het voor geld en naar mijn mening spatten de meeste dingen in het leven modder op. Eerlijk gezegd zou ik die therapeuten niet dankbaarder kunnen zijn. Toen ik de laatste keer bij mijn therapeut kwam, sprak ze met haar collega over waar ze op vakantie heen zou gaan. Ik begreep dat ik daar geen minuut van mijn leven zou verspillen. Ik zag hoe de zon door oude zwarte ramen naar binnen scheen. Ik begreep dat het leven daarbuiten op mij wacht, niet hier. Ik heb de controle over wat ik zie. Wat ik voel en wat mijn gedachten zijn. Ik kan hier zitten, opgesloten tussen deze koude, vlakke muren. Draai constant rond mijn problemen of, ik kan accepteren dat ze naar buiten gaan en de warme zon op mijn huid voelen. Kijk naar de kleurrijke bomen en zie hoe mijn gedachten veranderen. Dus ik wil je helpen, hier voor je zijn en je vertellen dat je jezelf kunt helpen. Jij bent de koning in je hoofd, jij bent de heerser. Daarom als je de vernietiger kunt zijn en jezelf schade berokkent. Je kunt zeker de genezer zijn en elke scheur repareren, want je weet waar die scheur zich verstopt.